vrijdag 13 september 2013

Onze Vader, die in de hemelen zijt.....

Onze Vader, 
Die in de hemelen zijt
Uw Naam worde geheiligd
Uw Rijk kome
Uw wil geschiede op aarde 
zoals in de hemel
Geef ons heden ons dagelijks brood
en vergeef ons onze schuld
zoals ook wij aan anderen 
hun schuld vergeven
En leidt ons niet in bekoring
maar verlos ons van het kwade
Amen

Hoe vaak heb ik dit gebed niet gebeden. De woorden komen bij u misschien niet helemaal vertrouwd over, maar dat komt omdat dit de versie is die ik als kind in de RK-kerk leerde. We leerden en baden het thuis, op school en in de kerk. Bij mijn Eerste Communie kreeg ik onder andere een boekje cadeau: "Dicht bij Jezus". Een gebedsboekje voor kinderen van 6-9 jaar!
Kennelijk is daar de basis gelegd voor mijn gebedsleven. Trouw (nou ja....) bad ik de gebeden in dit boekje. Waarschijnlijk begreep ik niet altijd wat ik bad, maar het leek me belangrijk en eerbiedig. Dat hoorde gewoon zo.

Tegenwoordig bid ik nog steeds regelmatig. Nu niet meer uit een boekje, maar gebeden uit mijn hart. Gebeden over dingen die mij bezighouden. Gebeden waarbij je praat met God, en ik zeg het met alle eerbied en respect, waarbij je praat met God zoals met een Vriend. Wat houd je bezig? Wat snap je niet? Wat moet ik doen? Heer, help!
Mijn vader vertelde me eens over een moeilijke periode in zijn leven. Hij zei daarover: "In die periode kon ik niet meer bidden. Ik was zo boos, zo verdrietig, zo in de war. Ik heb gevloekt en gescholden op God. Waarom moest mij dit overkomen? WAAROM?" Ik mocht hem vertellen dat ik geloof dat God daar niet boos over was omdat juist DAT het meest oprechte gebed was in dat moment. Je hart uitstorten bij God, je hemelse Vader. Dat is voor mijzelf ook een heel belangrijk deel van mijn gebedsleven.

En als ik dan alles wat mij zo bezig kan houden bij God benoem in mijn gebed, dan groeit in mij dat diepe verlangen, dat onbeschrijflijke hunkeren naar een wereld die zo totaal anders is dan de wereld zoals wij die kennen. Wat zou het anders zijn als alles zou gaan zoals God het wil, zoals Hij het bedoeld heeft.  En dan zijn de woorden van dat gebed dat we zo goed kennen toch eigenlijk de beste woorden die je kunt bidden:

Dat uw Koninkrijk heel spoedig mag komen
Dat niet onze wil, maar Uw wil zal gebeuren
Hier op aarde, precies zoals dat ook in de hemel is!

Laten we dit gebed maar heel vaak bidden. Ik geloof dat dit een goed gebed is. U ook?

zaterdag 7 september 2013

Het gaat niet om mij....

Mijn Vader, als het mogelijk is, laat deze drinkbeker aan Mij voorbijgaan. Maar niet zoals Ik wil, maar zoals U wilt. (Matt.26:39)

De titel van deze blog is een uitspraak die ik onlangs las en die me maar niet loslaat. In de gemeente spreek ik de laatste tijd vooral rond het onderwerp 'discipelschap'. In de tijd waarin we leven is dat wel een onderwerp waar uitleg bij nodig is. Het is, om het zo maar te zeggen, geen alledaags onderwerp.
Toch is het een onderwerp waar je in de bijbel niet omheen kunt. Het woord 'discipel' wordt in het Nieuwe Testament 250x genoemd. De volgelingen van Jezus worden discipelen genoemd. In Mattëus 28:19 geeft Jezus de opdracht om alle volken tot discipelen van hem te maken. In de Nieuwe Bijbel Vertaling gebruiken ze liever het woord 'leerlingen'. Maar zelfs Het Boek spreekt over 'discipelen'.
Maar wat is dat eigenlijk, een discipel? Wanneer ben je dat? Waar gaat het dan precies om?
In de tijd van Jezus en het ontstaan van de kerk was het heel gewoon om mensen van invloed te volgen. Jezus was zo iemand. Mensen die van Hem wilden leren, die Hem wilden volgen, werden Zijn volgeling. Hij was de Meester, de Rabbi. Het woord 'leerling' kan je op het verkeerde been zetten. Op school heb ik leerlingen, die leer ik wiskunde. Maar dat zijn echt geen discipelen!
Bij een discipel gaat het om dingen die veel verder gaan. Het gaat over een manier van leven. Het gaat over het volgen van een bepaalde levensovertuiging.
De discipelen van Jezus waren mensen die wilden worden als Hij, die wilden leven zoals Hij, die God wilden leren kennen zoals Hij. En een van de dingen die Jezus zijn volgelingen leerden was dit: 'Het gaat niet om Mij.'  Nee, Jezus kwam niet om zijn eigen ding te doen. Hij kwam om Gods wil voor zijn leven te volbrengen. Kijk maar eens naar die tekst in Matteus 26.
Als dit al zo was bij Jezus, dan geldt dat natuurlijk des te meer voor ons. Jezus kwam niet om mij te dienen en te doen wat ik van Hem wil. Hij wees ons de weg van discipelschap. Het gaat niet om mij...

Onze Vader, Die in de hemelen zijt. Uw Naam worde geheiligd. Uw Koninkrijk kome. Uw wil geschiede, zoals in de hemel zo ook op de aarde. (Matt.6:9-10)

Wil je reageren? Laat dan gerust een reactie achter!